Moda ve sanat arasındaki ince çizginin kaybolduğu bazı anlar vardır. Madagaskarlı sanatçı Joël Andrianomearisoa’nın kendi sanat pratiğinden yola çıkarak dönüştürdüğü Lady Dior’un gizemli hikayesi tam da o büyülü anlardan biri.

Moda d&uuml;nyasının ikonik &ccedil;antalarından biri olan ve adını Lady Diana&rsquo;dan alan Lady Dior eğer bir 
tuval olsaydı, nasıl bir sanat eserine d&ouml;n&uuml;ş&uuml;rd&uuml;? 2016 yılından bu yana Dior sanat&ccedil;ılarla işbirliği 
yaparak Lady Dior Art ismiyle &ouml;zel bir koleksiyon &ccedil;ıkarıyor. Ge&ccedil;en yılın sonlarına doğru beşinci kez 
sanat&ccedil;ıların yaratıcı yorumlarına adeta bir tuval olan Lady Dior&rsquo;a kendi sanatsal yaklaşımını 
yansıtan isimlerden biri ise Madagaskarlı sanat&ccedil;ı Jo&euml;l Andrianomearisoa. Fashion Film Festival&rsquo;ın 
kurucusu ve direkt&ouml;r&uuml; Tuna Yılmaz&rsquo;ın Andrianomearisoa ile yaptığı &ouml;zel r&ouml;portaj sanat&ccedil;ının Lady 
Dior&rsquo;u nasıl bir sanat eserine d&ouml;n&uuml;şt&uuml;rd&uuml;ğ&uuml;n&uuml; anlatıyor.

En son fiziki olarak g&ouml;r&uuml;şmemiz, yanlış hatırlamıyorsam, 2016&rsquo;da &ouml;d&uuml;l de aldığın ARCO Madrid Sanat Fuarı&rsquo;ndaydı. Şimdi de Dior&rsquo;un harika projesi Lady Dior Art #5 i&ccedil;in karşımdasın. İlk olarak bu işbirliği s&uuml;reci nasıl gelişti, bundan bahsedebilir misin?

Bu projeye daveti yaklaşık bir bu&ccedil;uk yıl &ouml;nce Venedik Bienali&rsquo;ndeki Madagaskar pavyonu i&ccedil;in hazırladığım serginin hemen ardından aldım. İlk başta biraz zorlayıcı buldum, &ccedil;&uuml;nk&uuml; bildiğin gibi ben daha &ccedil;ok mekanlarla, b&uuml;y&uuml;k &ouml;l&ccedil;eklerle &ccedil;alışıyorum. Bir sanat&ccedil;ı olarak bu teklif başlangı&ccedil;ta karmaşık geldi bana. Ama iki, &uuml;&ccedil; g&uuml;n d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;kten sonra, bu projeyi yapacaksak sadece &ccedil;antayla değil, i&ccedil;erisindeki ve etrafındaki her şeyi de kapsayan bir fikir olması gerektiğine karar verdim. B&ouml;ylece &ccedil;antayı yeniden tasarlamaktan &ccedil;ok bu ikonik nesne &uuml;zerine sanatsal bir egzersiz olarak tanımlayabileceğim &ouml;nerimi Dior&rsquo;a g&ouml;nderdim. Bu &ouml;neri &ccedil;antanın paketini ve i&ccedil;inde olabilecek şeyleri de i&ccedil;eriyordu. Kendi sanatsal ge&ccedil;mişime ek olarak Dior&rsquo;dan da bazı eski g&ouml;r&uuml;nt&uuml; ve tasarımları kendime referans olarak aldım. En son olarak da bug&uuml;nk&uuml; Dior&rsquo;da en &ccedil;ok sevdiğim şey nedir sorusuna cevap aradım. İzleyen &uuml;&ccedil; ay benim i&ccedil;in ger&ccedil;ekten b&uuml;y&uuml;l&uuml; ge&ccedil;ti; zira Dior&rsquo;da yaptığımız toplantılarda benim &ccedil;alışmalarıma kendilerinin de bir t&uuml;r senaryo yazdıklarını fark ettim. At&ouml;lyelerinde benim taslaklarımın yanında farklı kumaşlar, farklı denemeler g&ouml;rd&uuml;m. Kendi st&uuml;dyomdan &ccedil;ıkıp bu couture at&ouml;lyesine girdiğimde g&ouml;rd&uuml;klerim ger&ccedil;ekten &ccedil;ok etkileyiciydi. Bu aynı zamanda duygusal bir deneyimdi. Sonunda &ccedil;antanın ilk prototipini g&ouml;rd&uuml;ğ&uuml;mde, projenin fikir aşamasından fiziki olarak ger&ccedil;ekleştiği ana varmak benim i&ccedil;in &ccedil;ok g&uuml;zel bir duyguydu.

JOEL ANDRIANOMEARISOA © MARION BERRIN (13).jpg

Senin tasarımın sadece bir &ccedil;anta değil, iki kardeş gibi; yanılıyor muyum?

Ge&ccedil;en yaz aklıma başka bir fikir daha geldi. Bu fikirle ikinci bir &ccedil;anta yapmaya karar verdim. İlk &ccedil;anta deri bir par&ccedil;aydı. Dior ile beraber &ccedil;antanın ikinci bir yorumunu yapma kararı aldık. İlk &ccedil;anta dediğim b&uuml;y&uuml;k ve deri olan; ismini tam koyamasam da, bir heykelcik gibi, bir nesne olarak tanımlanabilir. İpekten yapılan ikincisiyse daha narin, daha ufak ve belki de daha kolay takılabilir bir nesne. Benim i&ccedil;in buradaki anafikir sanat ve moda kodlarını bir araya getirebilmekti. Modada farklı zamanlar i&ccedil;in farklı elbiseler olması gibi, belki b&uuml;y&uuml;k &ccedil;anta g&uuml;nd&uuml;z i&ccedil;in, k&uuml;&ccedil;&uuml;k olan da gece i&ccedil;in gibi bir ayrım yapabilirim

İki &ccedil;antada da senin &ouml;nceki sanatsal &ccedil;alışmalarının izlerini g&ouml;rmek m&uuml;mk&uuml;n&hellip;

Evet, pek &ccedil;ok kişi bu &ccedil;antaları benim &ouml;nceki işlerimin bir uzantısı olarak okuyacaktır. &Ouml;zellikle de kağıttan &uuml;rettiğim b&uuml;y&uuml;k &ouml;l&ccedil;ekli işlerimden &ldquo;Labyrinth of Passions&rdquo; (Tutkular Labirenti, 2016) ile olan g&ouml;rsel referanslar &ccedil;ok a&ccedil;ık. Ama mevcut &ouml;ğeler arasında aslında başka şeyler de var bu projede. Bu noktada &ccedil;antaların kutularını da fikre dahil ederken yine bu referanslar ge&ccedil;erliydi. Normalde bilirsin, bu tip kutular d&uuml;z beyaz olurlar. Benim i&ccedil;in bu kutuların g&ouml;rselliğini de tartışmaya a&ccedil;mak &ccedil;ok &ouml;nemliydi. Bu da bir t&uuml;r egzersiz neticede benim i&ccedil;in. Kutunun i&ccedil;indeki ipek kağıtlar, &uuml;zerindeki &ouml;zel baskı ve hatta i&ccedil;inde bulabileceğiniz &ouml;zel kitap hep bu egzersizin birer par&ccedil;ası.

JOEL ANDRIANOMEARISOA © MARION BERRIN (4).jpg

Bu kitabın i&ccedil;eriğinde ne var peki?

Bu tasarım s&uuml;recinin bir g&uuml;ncesi var elbette ama daha &ouml;nemlisi her kitap aynı zamanda her bir &ccedil;antanın sahibinin de kendi g&uuml;nl&uuml;ğ&uuml; olarak kullanılacak. İ&ccedil;inde benim bazı tariflerim, Dior&rsquo;dan kişisel zevklerime uzanan &ccedil;eşitli referanslar, Madagaskar ve Paris anılarım gibi pek &ccedil;ok şey var bu kitapta.

JOEL ANDRIANOMEARISOA © MARION BERRIN (5) (1).jpg

Senin &ccedil;antaların &ldquo;The Labyrinth of Lady Dior&rdquo; ismini taşıyor. Biraz da bundan bahseder misin?

Labirent kelimesi elbette doğrudan benim daha da &ouml;nce de bahsettiğim eserime bir g&ouml;nderme. O ipek kağıtların i&ccedil;inde kaybolma duygusunu ifade ediyor. Ama Lady Dior&rsquo;un labirenti bana daha &ccedil;ok bu &ouml;zel kadının gizemini &ccedil;ağrıştırıyor. Aslında tam ve net bir cevabı yok bu sorunun. &ldquo;Bu kadın kimdir?&rdquo; sorusunun cevabını aradığım bir t&uuml;r fantezi bu diyebilirim.

&nbsp;

Senin &ccedil;antaların bi&ccedil;im olarak kendi mimari duruşları olan nesneler. Bunlar ger&ccedil;ekten sadece kadın &ccedil;antaları mı, yoksa cinsiyetsiz bir yanları da var mı?

Bunu sorman &ccedil;ok enteresan, &ccedil;&uuml;nk&uuml; Dior ile yaptığımız ikinci toplantıda, ekipten &ldquo;Acaba bu &ccedil;antayı erkekler de kullanır mı?&rdquo; şeklinde bir soru gelmişti. Bana sorarsan, bu &ccedil;antaların belirli bir coğrafyası, cinsiyeti ya da hatta belirli bir tanımı yok. Bu &ccedil;antalara mimari nesne demen hoşuma gitti. Ayrıca aksesuar ya da sanat eseri gibi pek &ccedil;ok farklı şekilde kabul edilebilir. Bu &ccedil;antaları insanlar kullanabilecekleri gibi, cam bir kutu i&ccedil;inde de sergileyebilirler. Pek &ccedil;ok farklı yoruma a&ccedil;ık bir tasarım bu. Elbette fikir ve duygularımı nesneleştiriyorum yaratım s&uuml;recimde ama asla erkek ya da kadın diye bir cinsiyeti d&uuml;ş&uuml;nm&uuml;yorum.

Pek &ccedil;ok kişi seni belki de ilk kez bu Dior projesiyle tanıdı; siyah senin t&uuml;m işlerinde baskın bir &ouml;ğe olarak g&ouml;ze &ccedil;arpıyor. Son olarak bize siyahın senin i&ccedil;in ne ifade ettiğini anlatmanı rica edeceğim.

Ben aslında siyahın hem bir renk olması hem de olmaması fikrini seviyorum. &Ccedil;&uuml;nk&uuml; &ldquo;Siyah bir renk değildir&rdquo; dediğimizde, bunun arkasında bir&ccedil;ok şeyin gizli olduğuna inanıyorum ben. Siyahla &ccedil;alıştığınızda, bu ger&ccedil;ek bir g&ouml;reve, egzersize d&ouml;n&uuml;ş&uuml;yor. &Ccedil;&uuml;nk&uuml; mesela resim yaparken bile aradığınız siyah tonunu bulmak i&ccedil;in siyaha kırmızı ya da mavi boyalar ekliyorsunuz. Ve siyah hep orada olsa da daimi olarak değişiyor. Konu moda olduğunda da siyahın m&uuml;thiş şık g&ouml;r&uuml;nd&uuml;ğ&uuml;n&uuml; d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum!

Fotoğraf:&nbsp;Marion Berrin

#LOfficielFriends: Joël Andrianomearisoa

Tavsiye edilen içerikler

ALIŞVERİŞ

Zamansız bir yol arkadaşı

HABERLER

Temel geometrinin kodlarına işlenen görünüm

ALIŞVERİŞ

Şehirle bütünleşen klasik ve modern stiller

POPÜLER KÜLTÜR

Özel Röportaj: Ashley Park, Bruno Gouery ve Samuel Arnold ile Kamera Arkası

GÜZELLİK

İnovasyon ve tasarımın kusursuz uyumu

MODA

LEE'den 4 Ekim Hayvanlar Günü'ne özel proje

MODA

Özel Röportaj: Camille Razat ve Lucas Bravo ile “Emily in Paris” Gerçekliği

MODA

Tenis kortundan sahillere