Birce Akalay, bize son d&ouml;nemde her adımında eşsiz bir enerji yansıtıyor. Dagi ile olan iş birliği ise şu anki heyecanını ve mutluluğunu per&ccedil;inliyor; &ldquo;En verimli d&ouml;nemlerimden birini yaşıyor olabilirim&rdquo; diyor.

Şu anda okuduğum Osman &Ccedil;akmak&ccedil;ı&rsquo;nın &ldquo;Konuşmanın İmkansızlığı &Uuml;zerine Bir Diyalog&rdquo; kitabında, aslında bir s&uuml;redir benim de farkında olduğum, &ldquo;bir insanın anlatmak istediklerini bir başkasına tam olarak aktarabilmesinin imkansız olması&rdquo;ndan bahsediliyor. Acaba 18 yıldır sekt&ouml;rde olan Birce Akalay&rsquo;ın da bunu hissettiği oluyor mudur dersiniz?
Kimi zaman hayatta ve &ouml;zellikle de bu tarz r&ouml;portajları yaparken, benzer hisse kapılıyor mudur? Kendini tam ifade edemediğini, konuşarak bunu başarmanın zor olduğunu hissettiği? Mevlana&rsquo;nın &ldquo;S&ouml;ylediklerin,&nbsp;karşındakinin&nbsp;anladığı kadardır&rdquo; c&uuml;mlesini hatırlayarak rahatlıyor mudur benim gibi sonra&hellip; Ben onu ekrandan, &ccedil;ekimlerden, daha &ouml;nce yaptığım r&ouml;portajdan tanıdığım kadarıyla kelimelere d&ouml;keceğim birazdan. Peki o bana bu bağlamda kendini anlatsa &ouml;nce; en şeffaf, en ge&ccedil;irgen, en ideal kelimeler, c&uuml;mleler, s&ouml;zc&uuml;kler neler olabilir acaba?
&ldquo;Ben kendimi bildim bileli hep yazarak daha rahat ifade edebilmişimdir. Konuşurken aklıma gelmeyen bir&ccedil;ok kelime ya da betimleme yazarken aklıma &uuml;ş&uuml;ş&uuml;veriyor sanki. İ&ccedil;inde olduğum hali ya da kim olduğumu abartmak ya da s&uuml;slemek i&ccedil;in değil elbette. Amacım sadece tam olarak anlaşılır olabilmek. İlk gen&ccedil;lik yıllarımdan beri (şimdi eskisi kadar sık olmamakla birlikte) g&uuml;nl&uuml;k tutuyorum. Hatta&nbsp;yazmanın &ccedil;ok &ouml;nemli bir rehabilitasyon tekniği olduğuna inanıyorum. Yıllar i&ccedil;erisinde &ccedil;ok faydasını da g&ouml;rd&uuml;m. Bu yaşıma kadar ka&ccedil; defa r&ouml;portaj yaptım hatırlamam m&uuml;mk&uuml;n değil elbette ancak yıllar i&ccedil;erisinde nasıl gelişip olgunlaşıyorsak, ifademiz de meyvemiz gibi olgunlaşıyor. Elbette r&ouml;portajlardaki soruların i&ccedil;erikleri aynı şekilde cevaplarımızın i&ccedil;eriğini de belirliyor. Bu da soran kişinin ufkuna g&ouml;re değişkenlik g&ouml;steriyor pek tabii. İ&ccedil;inde &ccedil;ok sıkıştığım ya da cevaplarken i&ccedil;ten i&ccedil;e sıkıldığım r&ouml;portajlar oldu, olmadı değil. Ancak her defasında kendimi olabildiğince berrak ifade etmeye &ouml;zen g&ouml;stermişimdir. Neticede bu sayede sevenlerimizle iletişim kurabiliyoruz. Bu noktada berrak olmak benim i&ccedil;in hep &ccedil;ok değerliydi&rdquo; diyor o kelimelerin yazılı haline vurgu yaparak.

Aslında temel sorun kuşaklar arası &ccedil;atışma değil bence, zamanı satın almak zorunda olduğumuz bu &ccedil;ağda zamanı birlikte nasıl değerlendirebildiğimiz. Nicelik malumumuz zaten; ancak mesele nitelikli ge&ccedil;irilen zamanlar.&rdquo;

Mevlana&rsquo;nın &ldquo;S&ouml;ylediklerin, karşındakinin anladığı kadardır&rdquo; c&uuml;mlesine ise topa yine Mevlana&rsquo;nın s&ouml;ylediği bir c&uuml;mle ile vurarak pas veriyor: &ldquo;Ya g&ouml;r&uuml;nd&uuml;ğ&uuml;n gibi ol, ya da olduğun gibi g&ouml;r&uuml;n.&rsquo; Benim de size Mevlana&rsquo;dan hareketle şiar edindiğim verebileceğim bir cevap. Tam olarak bunu hissetmediğim insanlardan da imtina ediyorum. Karşımdaki kimsenin anlayabileceği başka bir dili bulabilmeyi daha verimli buluyorum.&rdquo;
Bu felsefe temelli başlayan sohbetimiz oyunculuk alanına da sı&ccedil;rıyor bir anda. Bize aktarılan bir olayı, hikayeyi o kişinin aktardığı şekilde, o a&ccedil;ıdan g&ouml;r&uuml;yor, &ouml;ğreniyoruz. Senaryo da oyunculara belli bir rol bi&ccedil;iyor ancak o rol&uuml; ger&ccedil;ekte oyuncunun beden dili, tecr&uuml;besi, tavrı g&ouml;rd&uuml;ğ&uuml;m&uuml;z kahramana d&ouml;n&uuml;şt&uuml;r&uuml;yor. Peki acaba bir role b&uuml;r&uuml;nmenin, bir &ccedil;eşit hikaye anlatıcısı olmanın en &ccedil;ok hangi y&ouml;nlerini deneyimlemeyi seviyor? Yaptığı oyunculuk mesleğini bu a&ccedil;ıdan nerede g&ouml;r&uuml;yor?&nbsp;&ldquo;Mesleğimi tanımlarken en sevdiğim şey ben bir hikaye anlatıcısıyım demek. Anlatıcı deyince tabii ilk olarak akla bir hikayeyi &uuml;&ccedil;&uuml;nc&uuml; bir ses olarak anlatan kişi geliyor. Bizler i&ccedil;in ise bundan daha fazlası. Oyuncu kişi bir hikayenin anlatımında &ouml;nemli bir yer tutar ve adı &uuml;zerinde bir rol oynar. Hayatın her k&ouml;şesinin aynası olabilmek meselesi benim i&ccedil;in mesleğimin alametifarikası, &uuml;&ccedil;&uuml;nc&uuml; g&ouml;z olabilmek bence mucizevi. Yaşam s&uuml;rd&uuml;k&ccedil;e hikayeler bitmez, hikayeler bitmedik&ccedil;e oyun da hi&ccedil; ama hi&ccedil; bitmez. Benim oyunculukta 18&rsquo;inci senem. Onun &ouml;ncesinde de &ccedil;eşitli eserlerde başka bir sanat disiplini vesilesiyle &ccedil;eşitli roller oynuyor, hikayeler anlatıyorduk. Her defasında yeni ve bilmediğim bir d&uuml;nyanın i&ccedil;erisinde varlık g&ouml;sterebilmek, o karaktere inanmak, anlamak, yorumlamak ve aktarabilmek, yani bu iletkenlik m&uuml;thiş bir yolculuk benim i&ccedil;in. D&uuml;nyada başka hi&ccedil;bir eylemde bu hazzı almam,&nbsp;bu adrenalini salgılamam m&uuml;mk&uuml;n değilmiş gibi geliyor. İşimi aşkla yapıyorum ve &ccedil;ok ş&uuml;k&uuml;r aşık olduğum şeyi işim olarak da yapabiliyorum.&rdquo;
Konu elbette Kuş Uşuşu ve Mezarlık dizilerine uzanıyor. Bir &ccedil;oğumuz arka arkaya izleyerek ona olan sempatimizi tazeledik. Diğer yandan saygımızı pekiştirdik. Oyunculuğunu takdir ettik. Y&ouml;n&uuml;n&uuml; dijital platformlara &ccedil;evirdiği bu d&ouml;nemi nasıl ge&ccedil;iriyor acaba?
&ldquo;T&uuml;m samimiyetimle cevap veriyorum, en verimli d&ouml;nemlerimden birini yaşıyor olabilirim. Aslında mesleğimize dair bildiğimiz ve ihtiyacımız olan t&uuml;m ara&ccedil;ların tam olduğu bir alan doğru bir tanımlama olabilir dijital i&ccedil;in. Bir kitabın &ouml;zetini, kitabın tamamını okumadan &ccedil;ıkaramazsınız. Aynı şey gibi d&uuml;ş&uuml;n&uuml;n. Olabilecek en doğru yorumu yapabilmek i&ccedil;in hikayenin ve karakter yolculuğunun b&uuml;t&uuml;n&uuml;ne hakim olmak aslında bir gereklilik. Ancak yıllar i&ccedil;erisinde televizyon sekt&ouml;r&uuml;nde mesele yıllar &ouml;nce renk değiştirmiş. Orası da başka bir arena ve bambaşka kaslarınızı geliştiriyor. Doğru ya da yanlış demek &ccedil;ok kesif bir tanımlama olur ancak dijitalin bu anlamda daha konforlu ve planlı olması, paralel olarak beni de aynı oranda &ouml;zg&uuml;r bıraktı diyebilirim. Ve elbette sans&uuml;re takılmamak. Mutluyum. Bu sene de sanırım TV&rsquo;ye vakit kalmayacak gibi g&ouml;r&uuml;n&uuml;yor şimdilik.&rdquo;

Kuş U&ccedil;uşu&rsquo;ndaki hikayenin dinamiklerinin ister istemez hepimizi rahatsız eden tarafları oldu. İdol olarak g&ouml;r&uuml;len bir kadını yaklaştık&ccedil;a d&uuml;şmana &ccedil;eviren hayat, i&ccedil;inde bulunduğu hikayede ona neler hissettirmiş olabilir? Her d&ouml;nemde kuşak farkı konuşulurken Z kuşağının hayatlarımızda modadan sanata iyi/k&ouml;t&uuml; &ouml;zneleşmesi &uuml;zerine yorumunu da merak ediyorum doğrusu. &ldquo;Hepimiz senin de dediğin gibi yıllarca hep kuşak &ccedil;atışmalarını konuştuk. En basitte kendimden yola &ccedil;ıkıyorum, ergenlik yıllarımda aileme karşı en b&uuml;y&uuml;k arg&uuml;manımdı bu, onların radyo tiyatrosu dinledikleri yaşlarda ben yeni bir alışkanlık olsa da parmaklarımın ucunda d&uuml;nyayı dolaşabiliyor, istediğim bilgiye dakikalar i&ccedil;erisinde ulaşabiliyordum. Bunun verdiği &ouml;zg&uuml;venle onların deneyimlerini &ccedil;oğu defa duymazdan geliyor hatta bazen &lsquo;Artık devir değişti, siz &ccedil;ağı yakalayamıyorsunuz, beni anlayamazsınız&rsquo; diyerek isyan ediyor, yer yer k&uuml;stahlıklar yapıyordum. Şimdi Z kuşağı ile alakalı hepimizin yargıları toplamında diğer yandan ciddi araştırmalar okuyor, istatistiklerle bilgileniyoruz. Ben Z kuşağı ile &ccedil;alışıyorum ve &ccedil;ok mutluyum. Onların hızı ve &uuml;rettikleri &ccedil;&ouml;z&uuml;mler bana yeni ufuklar a&ccedil;ıyor, ben ise onlarla deneyimlerimi paylaşıyorum. Kimsenin kimseye haksızlık etmediği bu evrende alışverişimiz sonucu verimli işler &ccedil;ıkarıyoruz ortaya. Aslında temel sorun kuşaklar arası &ccedil;atışma değil bence, zamanı satın almak zorunda olduğumuz bu &ccedil;ağda zamanı birlikte nasıl değerlendirebildiğimiz. Nicelik malumumuz zaten; ancak mesele nitelikli ge&ccedil;irilen zamanlar.&rdquo;
Peki Y kuşağı olmanın en sevdiği yanı ne acaba?
&ldquo;Bazen kendime bu y&uuml;zden &ccedil;ok kızsam da hala ziyadesiyle romantik ve analog oluşum&rdquo; diyerek bir &ccedil;ırpıda yanıtlıyor hemen.
Konu dolaylı yoldan da olsa yaş hususuna gelmişken ben de ge&ccedil;mişe doğru bir yol &ccedil;iziyorum bu noktadan. &ldquo;Yolun başına d&ouml;nersek, ilk g&uuml;n sete giden Birce&rsquo;yi aklına getirdiğinde bug&uuml;n neler hissediyorsun?&rdquo; Bu soru ile o g&uuml;nlere d&ouml;n&uuml;yor ve y&uuml;z&uuml; g&uuml;l&uuml;yor. &ldquo;Ne g&uuml;zel soruymuş bu. Daha &ouml;nce kimse sormamıştı&rdquo; diyor ve ekliyor: &ldquo;Sancılı oldu ancak g&uuml;zel b&uuml;y&uuml;d&uuml;m ve hala b&uuml;y&uuml;yorum. Her g&uuml;n yeniden &ouml;ğrenmek harika bir his, vazge&ccedil;meye de niyetim yok. Yolumu y&uuml;r&uuml;me bi&ccedil;imimden asla bir an bile pişman olmadım, hi&ccedil; kolayına ka&ccedil;madım, hislerimi halı altına s&uuml;p&uuml;rmemeyi &ouml;ğrendim. &Uuml;zerimde &ccedil;ok insanın emeği ve aynı zamanda inancı var, onlara ve t&uuml;m rol arkadaşlarıma, hepsine minnettarım. Heyecanım hep aynı heyecan, karın ağrım her defasında aynı, sevincim de hala ilk g&uuml;nk&uuml; gibi tazedir. Kalbimi kıran, bana k&ouml;t&uuml;l&uuml;k etmiş insanlar da oldu, onlara da teşekk&uuml;r ettim hep, onlar sayesinde iyilikleri, g&uuml;zellikleri daha net g&ouml;rebildim, aynı hataları yapmamam i&ccedil;in yolumda bana kılavuz oldular. T&uuml;m bunları d&uuml;ş&uuml;n&uuml;rken huzurla g&uuml;l&uuml;msediğimi fark ettim, demek ki mutluyum.&rdquo;
Ge&ccedil;mişe ş&ouml;yle bir bakınca, t&uuml;m hayatını hikaye okur gibi d&uuml;ş&uuml;n&uuml;nce hangi b&ouml;l&uuml;mlerin altını kalemle &ccedil;izerdi acaba?
&ldquo;Baleyle ve tiyatroyla tanışmam,&nbsp;ilk sete &ccedil;ıkışım, ailemin &ccedil;ocukken istikrarlı bir şekilde d&uuml;zenledikleri muhteşem ge&ccedil;en doğum g&uuml;nlerim, ilk resitalim, ilk oyunum, konservatuvar yıllarım, ilk &ouml;ğretmenlik deneyimim, ilk aşkım, son aşkım bilmem ki&hellip; Bu liste hi&ccedil; bitmez, ben hayatta artık hep g&uuml;zelliklerin altını &ccedil;iziyorum sanırım.&rdquo; Bu son c&uuml;mle hepimiz i&ccedil;in &ccedil;ok g&uuml;zel bir mesaj değil mi?
Konu, altı &ccedil;izilen g&uuml;zelliklere gelince, reklamıyla da dikkat &ccedil;eken Dagi ile iş birliğine değiniyoruz hemen. Yakın zamanda yeni bir iş birliğine başladı Birce Akalay. Bu iş birliğinin onun i&ccedil;in anlamı b&uuml;y&uuml;k.
&ldquo;Evet, yeni ve keyifli bir başlangı&ccedil;; ama zaten Dagi benim uzun yıllardan bu yana tanıdığım ve kalitesine g&uuml;vendiğim bir marka. Yeni tanışmadık ama yeni bir yola &ccedil;ıktık. Marka iş birlikleri benim i&ccedil;in &ouml;nemli, &ccedil;&uuml;nk&uuml; iki isim yan yana geliyor neticede. Karşılıklı inan&ccedil; ve samimiyet elzem. Her an kendim olabildiğim, ger&ccedil;ek Birce&rsquo;yi rahatlıkla yansıtabildiğim her adımından keyif aldığım bir iş &ccedil;ıktı ortaya. Reklam filmimizde dış ses bana &ldquo;Birce sence?&rdquo; diyor. Bu samimiyet bana &ccedil;ok anlamlı geliyor. &Ouml;te yandan kadının her yerde kendi enerjisini, g&uuml;l&uuml;ş&uuml;n&uuml; yansıttığı, i&ccedil;inde kendini g&uuml;vende hissettiği, yani i&ccedil;inden geldiği gibi olabildiği bir reklam filmi bu. Sadece Birce yok; hayatın her alanında rahatlığına ve şıklığına değer veren bir kadın fig&uuml;r&uuml; &ccedil;iziyoruz. Dagi ekibi ile tanışmak, onların enerjisini ve inancını hissetmek de beni ayrıca &ccedil;ok mutlu etti. Dilerim uzun yıllar birlikteliğimiz devam eder.&rdquo;

Rol aldığı reklam filminde evet, hayatının farklı kesitlerine eşlik ediyoruz. Renkli bir dinamiği var bence. &ldquo;Birce sence?&rdquo; diyorum, &ldquo;Bence de!&rdquo; diyor g&uuml;lerek. &ldquo;Reklam filmi senaryosunu benimle ilk paylaştıklarında &ccedil;ok hoşuma gitti. Laf olsun diye değil ger&ccedil;ekten fikrime samimi bir şekilde değer verdiklerini hissettirdikleri ve b&ouml;yle bir senaryo kurguladıkları i&ccedil;in Dagi ailesine bu vesileyle teşekk&uuml;r etmek isterim. Bir de tabii ki Gipsy! 14 yaşında benim tatlı kızım ve onunla b&ouml;yle bir hatıramız olduğu i&ccedil;in &ccedil;ok mutluyum. Ger&ccedil;ekten normalde de hayatımın kesitlerini &ccedil;ekseniz ancak bu kadar olurdu. Gipsy ile sabah y&uuml;r&uuml;y&uuml;şlerimizde yorulunca biz hep kendimizi &ccedil;imlere bırakıyoruz.&rdquo;
Peki sokakta tanınır bir kişilik olmakla arası nasıl? Oyuncu olmak otomatik olarak &uuml;nl&uuml; olmayı da beraberinde getiriyor. Bu d&uuml;nyanın onun dengesini bozan, duygusal bir rollercoaster&rsquo;daymış gibi hissettiren anları oluyor mu?&nbsp;
&ldquo;Vaktiyle oldu elbette. Ama şu s&ouml;yleme katılmıyorum, oyuncu olmak beraberinde &uuml;nl&uuml; olmayı da getirmiyor. Oyunculuk yaptığınız mecralar ve orada ulaştığınız ve s&uuml;rd&uuml;rd&uuml;ğ&uuml;n&uuml;z grafik sizi bir s&uuml;re sonra uzun vadede tanınan bir kişi yapıyor. Benim yolculuğumda tanınmak ile alakalı &ccedil;ok b&uuml;y&uuml;k dertlerim olmadı, ben sokakta yaşamayı seviyorum oldum olası. Hayatımı &ccedil;ok da değiştirmedim, 10 yıl &ouml;nce de semt pazarımdan alışveriş yapıyordum şimdi de &ouml;yle, yazın aynı yerlerden denize giriyorum, lise yıllarımda gezdiğim Beyoğlu&rsquo;nda hala aynı rahatlıkta geziyorum. Sadece sokakta yaşayabildiklerim sınırlandı, artık sokakta sarhoş y&uuml;r&uuml;yemem ya da canım ağlamak isterse ağlayamam mesela; &ccedil;&uuml;nk&uuml; o zaman bazı insanlar senin de insan olduğunu unutup metalaştırabiliyor. Bunun g&uuml;n&uuml;m&uuml;zde zaman zaman saygısızlığa varan sonu&ccedil;ları ise insanı &uuml;zebilir. Bu da tanınmış olmanın dezavantajı olabilir. Diğer yandan bu yeni bir şey değil, magazin k&uuml;lt&uuml;r&uuml;n&uuml;n gelişmesiyle t&uuml;m d&uuml;nyada yaşanmış; hatta acı sonu&ccedil;larını biliyoruz ve yaşanıyor, yaşanmaya da devam edecek.&rdquo;
Bu &ldquo;acı sonu&ccedil;lar&rdquo; tamlaması ger&ccedil;eği, aklıma t&uuml;m d&uuml;nyada g&uuml;&ccedil; altında ezilen kadınları da getiriyor. Erkek egemenliği, politika, kadın&hellip; G&uuml;n&uuml;m&uuml;zde &ldquo;g&uuml;&ccedil;&rdquo; kelimesi aksi olması gerekirken pek &ccedil;ok sorunu da beraberinde getiriyor sanki. Peki o g&uuml;&ccedil; kelimesini c&uuml;mle i&ccedil;inde nasıl kullanırdı?
&ldquo;Erkek egemen toplumlarda, zayıf eğitim sistemleri y&uuml;z&uuml;nden ya da bilin&ccedil;li olarak eğitimsiz bırakılan toplumlarda toplumsal cinsiyet &uuml;zerinden s&uuml;regiden sorunlara ve acılara dair denebilecek her şeyi s&ouml;yl&uuml;yoruz hatta isyan ediyoruz.&nbsp;Ne ara bu kadar &ccedil;ağ dışı bir hale geldi her şey anlamıyorum. Biz b&ouml;yle b&uuml;y&uuml;memiş b&ouml;yle &ouml;ğrenmemiştik. Erkek ve kadın demekten &ccedil;ok yoruldum ben, insanların cinsiyetlerine ya da tercihlerine ya da g&uuml;&ccedil;lerine ya da varlıklarına g&ouml;re kategorize edilmesinden de. Bu g&uuml;&ccedil; m&uuml;d&uuml;r bilmem fakat asıl mesele insan olabilmekte. Biz son d&ouml;nemde en acısı bunu kaybettik sanırım.&rdquo;
G&uuml;c&uuml;m&uuml;z&uuml; ve enerjimizi biraz da bize yeni kapılar a&ccedil;an sanata harcayalım o zaman. Sanatın &ouml;zellikle takip ettiği, ka&ccedil;ırmadığı ve hatta belki i&ccedil;inde yer almak istediği diğer alanlarına uzanıyoruz. Oyunculuk dışında hayatında hep var olmasını istediği tutkusu ne olabilir?
&ldquo;Dans ve m&uuml;zik. Plastik sanatlara da epey meraklıyım son 8-10 yıldır. Şehirde ger&ccedil;ekleşen k&uuml;lt&uuml;r sanat etkinliklerini elimden geldiğince, vakit bulduk&ccedil;a takip ediyorum. Hatta beni şehre işim dışında bağlayan en &ouml;nemli fakt&ouml;r diyebilirim. Ama dans ilk aşkım olmasından sebep hayatımda olmazsa olmazım gibi.&rdquo;
Sanat demişken&hellip; Usta bir sanat&ccedil;ının Marina Abramovic&rsquo;in &uuml;nl&uuml; olmaya dair bir r&ouml;portajında s&ouml;ylediği c&uuml;mleyle devam etmek istiyorum. Acaba o ne d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yor bu konuda? &ldquo;Sanat&ccedil;ılar kendilerini asla bir idol olarak g&ouml;rmemeli. Ş&ouml;hret, bir sanat&ccedil;ının &ccedil;alışmasının bir yan etkisi. Diğer yandan ego sanatta &ccedil;ok b&uuml;y&uuml;k bir engel. Harika olduğunu d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorsan, o zaman sende ciddi bir sorun var.&rdquo; G&uuml;n&uuml;m&uuml;zde her meslekte olabildiği gibi sanat&ccedil;ı ve oyuncuların egosundan rahatsız olduğumuz durumlar da elbette oluyor. O ise her zaman kibarlığı ve m&uuml;tevazılığı ile &ouml;ne &ccedil;ıkıyor. &Uuml;nl&uuml; olmak ve ego arasındaki dengeyi kurmayı nasıl başarıyor?
&ldquo;Marina Abramovic&rsquo;i yıllardır &ccedil;ok severim, bazı noktalarda bakış a&ccedil;ısı, s&ouml;ylemleri ve eserleri bana yolculuğumda bazen hi&ccedil; bilmediğim ya da kaybolduğum bir şehrin haritasını vermişlik hissiyle eş değer olmuştur. Ancak benzer bir c&uuml;mleyi hocamız M&uuml;şfik Kenter de kurardı sıklıkla. &lsquo;Oldum dediğiniz g&uuml;n bitersiniz.&rsquo; Sanat&ccedil;ının idol olmak gibi bir y&uuml;k&uuml;ml&uuml;l&uuml;ğ&uuml; yoktur, o tamamen &ouml;zg&uuml;rd&uuml;r ve o &ouml;zg&uuml;rl&uuml;k onun temel ihtiyacıdır. Aksi, eşyanın tabiatına aykırı aslında ama halihazırda sanat kim i&ccedil;in ne i&ccedil;in sorusunu tartışıyoruz maalesef. Ayrı g&ouml;r&uuml;şlere de sonsuz saygı duyuyorum bu arada ancak benim g&ouml;r&uuml;ş&uuml;m bu şekilde. Ego meselesine gelince bir balondur ego ve sadece sanat&ccedil;ıyla ilişkilendirilemez. İnsanın doğal bileşenidir bence; ancak insanları bunu y&ouml;netebilenler ve y&ouml;netemeyenler olarak ikiye ayırabiliriz diye d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum. Egoyu sadece tanınmış olmak değil &ccedil;ok fazla fakt&ouml;r etkiler. Ben egomla, yani &ldquo;ben&rdquo; ile ve bencilliklerimle tanıştım, &uuml;zerine &ccedil;alıştım, hala da &ccedil;alışıyorum. Farkındalığımı hep uyanık tutmaya gayret ediyorum diyebilirim. Yaşamımın sonuna dek s&uuml;recek bir yolculuk.&rdquo;

R&ouml;portajın tamamı L'Officiel T&uuml;rkiye Kasım sayısında!&nbsp;

Eşsiz tavır: Birce Akalay

Tags

Tavsiye edilen içerikler

MODA

Umuda adım adım: Özge Özacar

HOMMES

Milano Tasarım Haftası'ndan notlar

HOMMES

Loro Piana 2024 İlkbahar/Yaz erkek koleksiyonu

MODA

Yaz aylarının ışıltı dozu yüksek üyesi

MODA

Yaz aylarının neşe dozu yüksek üyesi

MODA

Louis Vuitton 2024 yazı için "Flight Mode" koleksiyonunu tanıtıyor

GÜZELLİK

Yüksek koruma: Yakın zamanda listenize eklemeniz gereken güneş koruyucular

LIFESTYLE

Pedro Almodóvar’ın yeni filmi “The Room Next Door” hakkında bilmeniz gerekenler